فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

اى خداوند، بر آستان مغفرت تو فرود آمده‌ام و به اميد عفو تو آهنگ كرده‌ام و به بخشايش تو دل بسته‌ام و به فضل و احسان تو اعتماد كرده‌ام و مرا آنچه سبب آمرزش تو شود، در دست نيست و كارى نكرده‌ام كه به پاداش آن شايسته عفو تو باشم و چون بدين سان خويشتن را محكوم كرده‌ام ديگر جز فضل و احسان تو پناهى ندارم. پس درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا به فضل خويش بنواز.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.