فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

پروردگارا، به گذشت و آمرزش تو روى كرده و اشتياق دارم و به سوى بخشش تو آهنگ كرده‌ام و به گذشت تو اشتياق دارم و به احسان و نيكى تو اعتماد آورده‌ام ولى دستم از آنچه موجب آمرزش تو گردد تهى است و در كردارم هيچ چيزى كه به موجب آن، مستحق بخشش تو گردم وجود ندارد. و بعد از آنكه خويشتن بر ضد خويش گواهى داده‌ام، جز به فضل تو اميدى ندارم. پس بر محمد و آل او درود فرست و فضل و احسانت را بر من فرو فرست.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.