فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

بار خدايا! من به سوى آمرزش و مغفرت تو آمده‌ام، و به سوى عفو و بخشش تو آهنگ نموده‌ام، و به گذشت تو اشتياق يافته‌ام، و به احسان و فضل تو اطمينان دارم، در حالى كه هيچ چيز در نزد من نيست كه موجب مغفرت و آمرزش تو گردد، و در عملم نيز چيزى نيست كه مستحق عفو و بخشش تو شوم، و بعد از آن كه درباره‌ى خودم به حكميت و قضاوت نشستم جز فضل تو چيزى نيافتم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و بر من تفضل فرما.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.