فراز 15 از دعای 20 ( چیزی جز احسان الهی برای انسان نیست )

خدايا، به سوى آمرزشت بار بسته‌ام، و آهنگ بخشايشت كرده‌ام، و به گذشتت همى مشتاق گشته‌ام، و به فضل و كرمت دل داده‌ام، ولى از آنچه مايه عفو تو گردد دستم يكسره تهى است و در عملم كارى كه گذشت تو را درخور باشد نيست، و بعد از اين اعتراف و نكوهش ديگر تنها اميدم به كرم توست، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و احسان خود را بر من بى‌دريغ دار.

در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانه‌روى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مى‌كنم و از حضرت محبوب مى‌خواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.