بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به ميانهروى بهرهمند گردان (كه در گفتار و كردار از حد تجاوز نكرده تقصير ننمايم) و مرا از درستكاران و راهنمايان به خير و نيكى و از بندگان شايسته بگردان، و رستگارى در قيامت و رهائى از دوزخ را روزيم فرما (مراد از مرصاد «كمينگاه» در اينجا دوزخ است براى آنكه نگهبانان آن در آنجا چشم به راه كفاراند براى عذاب و كيفر)
در جملات و عبارات عرشى و ملكوتى بخشهاى اول اين دعاى شريف به مسئله ستم و ستمگرى، و فقر و تهيدستى و وسعت رزق، و طغيان و معصيت، و دعا و مناجات، و اعتدال و ميانهروى، و صفات عباد صالح حق به طور مفصل اشاره شد، بنابراین در فرازهاى نورانى بالا به ترجمه اكتفا مىكنم و از حضرت محبوب مىخواهم ما را به آنچه مورد رضا و خوشنودى اوست آراسته فرمايد.