بار خدايا! چون غمگين شوم ساز و برگ من تويى و چون محروم گردم مايهى اميدم تويى و چون مصيبتى به من در رسد به درگاه تو زارى مىكنم و هر چه را از كف دهم تويى كه آن را جبران مىكنى و هر چه تباه شود تواش به صلاح مىآورى و هر چه تو را ناخوش افتد تويى كه آن را دگرگون توانى كرد، پس اى خدا پيش از روى آوردن بلا نعمت عافيتم بخش و پيش از طلب، توانگرى نصيبم فرماى و پيش از آنكه گمراه شوم طريق هدايتم نماى. رنج عيبجويى بندگان را از من دور فرما و در روز رستاخيز ايمنى به من ارزانى دار و مرا حسن ارشاد بخش.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.