خدايا چو محزون شدم در نياز
به بىبرگيم خود توئى چاره ساز
چو محروم دارندم اندر طلب
تو هستى به روزى رساندن سبب
مصيبت چو روى آورد جانگزا
به زارى كنم بر تو دست دعا
تو جبران آنى كه گردد تباه
به نيكى بدل مىكنى اشتباه
دگرگون كنى هر چه شد ناپسند
رهائى دهى بنده را از گزند
ترا بر نياورده دست دعا
بده مكنتم، عافيت كن عطا
هدايت كنم پيش از گمرهى
غم عيبجو دور ساز از رهى
به روز جزايم نگهدار جان
به من بخش ارشاد خير كسان
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.