خدايا، چون غمگين شوم، تو همه چيز منى، و چون محروم گردم، اميد و آرزويم تويى، و چون مصيبتى به من رو كند، به درگاه تو زارى كنم، و هر چه از دست من رود، پيش تو باقى است، و هر چه تباه شود، به صلاح آوردن آن با توست، و هرچه ناپسند تو باشد، آن را دگرگون مىسازى. پس بر من منت گذار و پيش از رسيدن بلا، تندرستىام ده، و پيش از آن كه نياز خواهم، توانگرم فرما، و پيش از آن كه گمراه شوم، راه راستم بنما. رنج آزار بندگان را از من بردار، و آسايش روز رستاخيز را به من ببخش، ونيكى هدايت را به من ارزانى كن.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.