در تمام عمر تا زنده هستم و براى آخرت دل مرا پرهيزكار قرار ده. با رحمت تو مىتوانم تقوى را ذخيره سفر آخرت كنم.
خدايا مرا در خشنودى خود داخل كن و در بهشت خود جاى ده و از نيروى خود به من قوتى بخش كه رضاى تو را جلب كنم. الهى گريز مرا به سوى خود قرار ده و رغبت مرا به سوى خود متوجه ساز و دل مرا لباسى بپوشان كه از رميدن مصون باشد و از شرار خلق محفوظ گردد، از آرامى و انس خود به دوستان نصيب من فرما و از عواطفى كه در حق اهل طاعت مىفرمائى از من دريغ مدار.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.