و تقوايت را از دنيا توشهام، و كوچم را به سوى رحمتت قرار ده، و (نيز) ورودم را در خشنوديت، و منزلم را در بهشتت قرار داده، و مرا نيرويى بخش تا به سبب آن تمام خشنوديت را بر دوش كشم، و گريزم را به سوى خود قرار ده، و رغبتم را در آنچه در نزد توست، و هراس از آفريدههاى بدت را بر دلم بپوشان، و الفت با خود و دوستانت و فرمانبردارانت را به من ببخش،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.