بار خدايا! اگر روى نيكويت را از من بگردانى، يا احسان و نيكى بزرگت را از من بازدارى، يا روزيت را بر من دريغ نمايى، يا رشتهى خود را از من بگسلى، جز تو راهى به چيزى از آرزويم نمىيابم، و به آنچه نزد توست به كمك غير تو دسترسى ندارم، زيرا من بندهى تو و در مشت توام، پيشانيم در اختيار توست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.