بار خدايا، اگر سيماى كرم گسترت را از من بگردانى، يا احسانت را از من دريغ فرمايى، يا روزيت را به من نرسانى، يا رشتهى عنايتت را از من بگسلى، باز هم براى دستيابى به آرزوهايم راهى جز تو نمىيابم، و براى رسيدن به رحمتت ياورى نمىجويم، چرا كه من بنده تو و در اختيار توأم، گلوگاهم به دست توست.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.