با فرمان تو فرمان ديگرى برايم نيست، فرمانت دربارهام روان و قضاوتت دربارهام از روى عدل و داد است و مرا نيروى بيرون رفتن از احاطهى تسلط تو نيست و نمىتوانم از حيطه قدرتت تجاوز كنم و توان آن را ندارم كه دوستىات را جلب نمايم و به رضايت نايل شوم و به آنچه نزد توست جز طاعتت و فضل و رحمتت دسترسى ندارم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.