خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از ياد عطاياى خود دچار فراموشى مكن. و از احسانت در آنچه بخشيدهيى غافل مساز. و از اجابت دعايم، اگر چه به تاخير افتد نوميدم منماى. در خوشى باشم يا در ناخوشى، در سختى يا در رفاه، در سلامت يا بلا، در شدت حاجت يا در آغوش نعمت، در توانگرى يا درويشى، در فقر يا در غنى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.