خدايا بجان محمد (ص) درود
تو بفرست و بر عترتش آنكه بود
مفرما به غفلت زيادت دچار
ز انعامت اى پاك پروردگار
مكن غافل از ياد احسان خويش
برآور تو حاجت مخواهم پريش
مكن نيز نوميدم اى كردگار
و گر چند شد دير، حاجت برآر
اگر در خوشى بودم ار در خطر
به صحت، و گر در بلا غوطهور
تهىدست بودم و گر مالدار
خدايا از اين بنده حاجت برآر
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.