خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و سينهام را از حسد تهى گردان، تا به هيچ يك از آفريدگانت بر چيزى از احسانت حسد نورزم، و تا آنكه نعمتى را در دين يا دنيا، يا تندرستى يا پرهيزكارى، يا گشايش يا آسايش بر هيچ يك از خلق تو نبينم، جز آنكه بهتر از آنكه به وسيلهى تو و از جانب تو، كه شريكى ندارى، براى خود آرزو نمايم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.