بار خدايا، مرا از كسانى قرار ده كه گاه آسودگى با اخلاص تو را مىخوانند، آن سان كه درماندگانت به هنگام درماندگى با اخلاص تو را مىخوانند، كه تو ستوده و والايى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.