به سوى من نظرى داشته باش، و در همهى امورم توجه و نظر داشته باش، زيرا اگر مرا به حال خودم واگذارى از انجام همه كارها ناتوان گردم و آنچه مصلحت من در آن است انجام ندهم، و اگر مرا به بندگانت واگذارى با ترشرويى به من نگرند، و اگر مرا به خويشانم واگذارى مرا از همه چيز محروم سازند، و اگر هم چيزى به من ببخشند بسيار كم و ناگوار بخشند، و بر من منت فراوان نهند و نكوهش و مذمت بسيار كنند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.