در همه امور نظرى به سوى من كن و نگهى به سود من، كه بى گمان اگر مرا با نفسم تنها گذارى از دستش به ستوه آيم و در خير و صلاحش فرومانم، خدايا، اگر مرا به مردمان واگذارى روى بر من ترش كنند، و اگر دست به دامن خويشانم سازى محرومم نمايند، و اگر هم بخششى كنند بى خير باشد و كم مقدار و بر من منت گذارند بى شمار و سرزنشم كنند بسيار.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.