زيرا كه، اى قادر متعال، تكليف آنها را بر من واجب داشتهاى، هر چند كه از روى سهو، در اجراى آن سعى نكردهام. تو نيز از روى فضل بىمنتها و رحمت بىانتهاى خويش مرا به گناه اين سهو و سهل پندارى كيفر مكن. زيرا تو آن قادر بخشندهاى، اى خداى بزرگ، و چنان كن كه روز ديدار تو واجبى بر من بىعمل نمانده باشد كه به سبب آن از كردار نيكويم كاسته شود، يا بر بديهايم افزوده گردد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.