فارسی
فراز 7 از دعای 22 ( دعا برای انجام واجباتی که از آن‌ها غفلت کرده‌ایم )
هُوَ ، يَا رَبِّ ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِي ، فَأَدِّهِ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَ كَثِيرِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، حَتَّى لَا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ‌ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِي ، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ يَا رَبِّ .
اين تكليف از تكاليفى باشد كه تو اى پروردگار من! بر عهده‌ام گذارده باشى و من از آن غفلت كرده باشم، پس (اى خداى قادر و غفور!) آن تكليف (فراموش شده) را به بخشش بزرگ و رحمت بى‌منتهاى خويش از جانب من ادا كن (و مرا در زير بار اين تكليف مپسند)، چرا كه تو قادر و بى‌نياز و كريمى و
(نمى‌پسندى كه كيفر) آن طاعت (ناكرده و فراموش شده) بر عهده‌ى من باقى بماند، تا در روز ديدار خود به خاطر آن (طاعت فراموش شده) از حسنات اعمال من بكاهى يا بر (بار) گناهان من بيفزايى اى پرودرگار (من)!
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - حسن ممدوحی کرمانشاهی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
