و در پيش او سدى استوار كن كه ديدهاش را از من بپوشانى و گوش او را از شنيدن نام من كر كنى و بر دل او بندى برنهى كه انديشه مرا در دل نگذراند و زبان او را از من ببندى و سر او را به قهر بكوبى و عزت او را به ذلت بدل كنى و جبروت او را درهم شكنى و گردن او را به طوق خوارى نرم كنى و تكبر او را برهم زنى و مرا از زيان و شر و سخنچينى و فشار و عيبجوئى و رشك و دشمنى و از دام و كمند و پياده و سوار او ايمن كنى كه توئى غالب و توانا.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید