و سدى در برابرش برپا كن، كه چشمش را از ديدن من كور و گوشش را از شنيدن ذكر من كر سازى، و دلش را هنگام خطور ياد من قفل برنهى. و زبانش را از گفتگو دربارهى من لال كنى و سرش را بكوبى و عزتش را به ذلت مبدل سازى و جبروتش را در هم شكنى و طوق خارى بر گردنش نهى و گبريائش را برهم زنى و مرا از همه ضرر و شر و طعن و غيبت و عيبجوئى و حسد و دشمنى و بندها و دامها و پيادگان و سواران او ايمن نمائى. زيرا كه تو غالب و بىنهايت قادرى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید