در برابر او سدى بساز تا چشمش مرا نبيند و گوشش دربارهى من هيچ نشنود، و هنگام ياد كردن من، راه دلش را محكم ببند، و زبانش را در وقت سخن گفتن از من لال كن، و سرش را فرو كوب، و عزتش را به خوارى افكن، و قهر و قدرتش را درهم شكن، و گردنش را به ذلت فرود آر، و شكوهش را تباه ساز، و مرا از همهى آسيبها و بدىها و سخنچينىها و ريشخندها و عيبجوبىها و بدگويىها و رشكبردنها و دشمنىها و دامها و كمندها و پيادگان و سواران او در امان دار، كه تو گرامى و توانايى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید