و مانعى در مقابلش قرار ده تا چشمش را از (ديدن) من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازى، و دلش را هنگام ياد من قفل زنى، و زبانش را از (سخن گفتن) درباره من لال سازى، و سرش را براى ذلت با چوب بكوبى، و عزتش را به ذلت آورى، و بزرگيش را بشكنى، و گردنش را به خوارى رام گردانى، و سرافرازيش را برهم زنى؛ و در امان دارى مرا از همهى زيان و شر و طعنه و غيبت و عيبجويى و رشك و دشمنى و بندها و دامها و پيادهها و سوارههاى او، زيرا تو غالب و توانايى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید