و سدى پولادين پيش پايش نه، تا از ديدار من كور گردد، و از شنيدن نام من، ناشنوا گردان؛ و بر قلبش قفل نه تا ياد مرا از خاطرش بزدايى، و زبانش را از بدگويى دربارهى من، لال گردانى، و فرقش را به قهر خويش، درهم شكنى، و عزتش را به خوارى و ذلت، تبديل كرده، جبروت و شكوهش را درهم كوبى، و رشتهى ذلت و خوارى را بر گردنش بياويزى، و كبر و غرورش را فروبنشانى، و مرا از همهى آسيبها و گزندها و بدگويىها و عيبجويىها و حسدورزىها و دشمنىها و بندها و دام (هاى شيطان) و لشگريان پياده و سوارهاش ايمن گردانى؛ چرا كه تو شكستناپذير و توانايى.
.استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا اینجا را کلیک کنید