زيرا (رعايت حقوق پدر و مادر واجبتر و نيكى و احسان آنان (نسبت به من ريشهدارتر و) ديرينهتر و منتى كه آنان بر (گردن) من دارند بيشتر از آن است كه از آنان (در پيشگاه تو) دادخواهى كنم (و به درگاه تو از آنان شكوه آورم) و يا همانند آنان رفتار كنم (و بيمهرى پدر و مادر خود را با بيمهرى پاسخ گويم) اى خداى من! اگر از آنان نگذرم پى تكليف آن روزگار درازى كه (از عمر گرانبهاى خود را) صرف تربيت و پرورش من كردهاند؛ و آن ناملايمات و رنجهاى فراوانى كه در نگهدارى من متحمل شدهاند، و آن قدر امر معاش و زندگى را بر خود تنگ گرفتند تا من در آسايش و راحتى باشم، چه مىشود؟
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.