بارخدايا و آنچه پدر و مادر در گفتارى بر من تجاوز كردهاند يا در كردارى بر من زياده رفتهاند يا حقى را از من ضايع نمودهاند، يا از واجبى دربارهام كوتاهى كردهاند، البته من آن را بر ايشان بخشيدم و بدين سبب بر آنان احسان كردم، و برداشتن گرفتارى آندو را از تو خواستارم، كه من دربارهى خود ايشان را متهم نمىكنم، و در نيكى به من آنان را سهلانگار نمىبينم، و از كارم آنچه سرپرستى كردهاند دلگير نيستم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.