فراز 6 از دعای 25 ( دعا برای پناه فرزندان از شیطان رانده شده )

و مرا و نسل مرا از گزند شيطان رانده شده، در پناه خويش درآور؛ چرا كه تو خود، ما را آفريدى، و تو خود، امر و نهى كردى، و به پاداش آنچه فرمان دادى، مشتاق گردانيدى، و از كيفر عصيان، برحذر داشتى؛ و براى ما دشمنى آفريده‌اى كه ما را مى‌فريبد و نيرنگ مى‌دهد، و او را بر ما چيره گرداندى و ما را بر او چنان چيرگى‌اى ندادى (كه بر او پيروز شويم). او را در سينه‌هاى ما جاى داده، در رهگذر خون ما روانش ساختى، به گونه‌اى كه اگر ما از او غفلت ورزيم، او از ما غافل نمى‌ماند، و اگر او را فراموش كنيم، او هرگز ما را از ياد نمى‌برد، و همواره ما را از كيفر تو ايمن مى‌سازد، و از جز تو مى‌ترساند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.