بار خدايا آبهاى ايشان را به وباء (بيماريهاى همگانى) و خوردنيهاشان را به بيماريها آميخته و در هم كن، و شهرهاشان را به زمين فروبر (كه نشانهاى از آن نماند) و پى در پى بر آن شهرها بلا و گرفتاريها برسان، و آنها را به قحطى و خشكسالى بكوب (گرفتار كن به طوريكه راه رهائى از آن را نيابند) و آذوقههاشان را در تهىترين زمين خود (زمين كم آب و گياه) و دورترين زمين خويش از ايشان (شهرهاى دوردست) قرار ده (تا به آن دسترسى نداشته باشند) و قلعههاى زمين را از آنها بازدار (تا به آنها پناه نبرند) آنها را به گرسنگى هميشگى و بيمارى دردناك دچار فرما
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.