همان خاشعان چشم فروبستهاى كه زهرهى نگاه بر جمالت را ندارند. همانان كه آتش شوقشان به آنچه (از معرفت و كمال كه) نزد توست، هرگز خاموش نمىشود؛ فرشتگانى كه جز ياد نعمتهايت سودايى ندارند، و در بارگاه عظمت و شكوه و كبريايىات، فروتنانه به خدمت ايستادهاند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.