و پناه مىبرم به تو- اى پروردگار من!- از غصهى بدهكارى و انديشهاش، و از (نگرانى در) كار آن و بىخوابىاش، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا از زحمت بدهكارى، در امان دار، و من- پروردگارا!- از ذلت قرض و بدهى در زندگى و از وبال آن پس از مرگ، به تو پناه مىبرم، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا در سايهى ثروتى سرشار، يا زندگى همراه با كفاف، از بند بدهكارى، رهائى بخش.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.