خداوندگارا پناهم تويى
ز قرض و غمش تكيهگاهم تويى
ز بىخوابى و كار جانكاه آن
بود رهزن رنج در راه آن
خدايا پناه و خدايا امان
پس از مرگ از آن مرا وارهان
درود تو بر احمد و خاندان
كه هستى شرف يافت از نامشان
ببخشاى روزى به قدر نياز
كه دستم نباشد به سويى دراز
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.