و آنچه از توشهى ناچيز دنيا، به من ارزانى داشتهاى، و هر متاعش كه اكنون به من عطا كردهاى (همه را) وسيلهى رسيدن به جوارت، و مايهى دستيابى به مقام تقربت، و سبب ورود به بهشتت قرار ده، زيرا تو صاحب فضل عظيم، و تو بخشندهى كريمى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.