و آنچه از توشه ناچيز به من دادهاى و هر متاعى از آن كه در همين دنيا به من عطا فرمودهاى راهى براى رسيدن به درگاهت و وسيلهاى براى قرب و نزديكىات و سببى براى نيل بهشت خود قرار ده (كه) تو داراى فضل بزرگ بوده و تو بخشنده و بزرگوارى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.