فارسی
فراز 15 از دعای 31 ( محبّت خداوند نسبت به توبه کنندگان )
وَ قَدْ قُلْتَ يَا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ
إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ،
وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ
اى خداوند من تو خود در كتاب محكمت گفته‌اى كه توبه‌ى بندگانت را مى‌پذيرى و گناهانشان را عفو مى‌كنى و توبه‌كنندگان را دوست مى‌دارى، پس همچنان كه وعده داده‌اى توبه‌ى من بپذير و همچنان كه بر عهده گرفته‌اى از خطاهاى من درگذر و آنسان كه شرط كرده‌اى محبت خود نصيب من ساز.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
التائب من الذنب كمن لا ذنب له.
(توبه‌كننده‌ى از گناه، همچون كسى است كه گناهى بر او نيست.)
بحارالانوار، ج 93، ص 281
ان من احب عبادالله الى الله المحسن التواب.
(همانا محبوبترين بندگان خدا نزد خدا نيكوكار تواب است.)
بحارالانوار، ج 6، ص 38
التوبه تجب ما قبلها.
(توبه گناهان قبل از خودش را از بين مى‌برد.)
بحارالانوار، ج 21، ص 115
التوبه تطهر القلوب، و تغسل الذنوب.
(توبه دلها را پاك مى‌كند و گناهان را مى‌شويد.)
غررالحكم: ص 195
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
