التائب من الذنب كمن لا ذنب له.
(توبهكنندهى از گناه، همچون كسى است كه گناهى بر او نيست.)
بحارالانوار، ج 93، ص 281
ان من احب عبادالله الى الله المحسن التواب.
(همانا محبوبترين بندگان خدا نزد خدا نيكوكار تواب است.)
بحارالانوار، ج 6، ص 38
التوبه تجب ما قبلها.
(توبه گناهان قبل از خودش را از بين مىبرد.)
بحارالانوار، ج 21، ص 115
التوبه تطهر القلوب، و تغسل الذنوب.
(توبه دلها را پاك مىكند و گناهان را مىشويد.)
غررالحكم: ص 195