و همانا از گناهان كوچك تباهى خيز و گناهان بزرگ فسادانگيز به سوى تو گريختم، چندانكه وقتى در گناهكارى بيداد كردم و به علت كردار زشت خود سزاوار خشم تو گرديدم، چهرهى نيرنگباز خويش از من برتافت و با گفتار خود كه دور از راستى است با من ديدار كرد و از من بيزارى جست و گريزان به من پشت كرد و در وادى تنهايى مرا به خشم تو واگذاشت و رانده شده در معرض نابودى انتقام تو رها كرد
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.