آن دم كه از گناهان كوچك هلاك كننده و گناهان بزرگ فسادانگيز به سوى تو مى گريختم، مرا به زمين افكند، و چون خود را به معصيت آلودم و به كردار بد سزاوار خشم تو گشتم، لجام نيرنگ خود را از من برگرفت و با سخن كفرش با من روبهرو گرديد و از من بيزارى جست و بر من پشت كرد و برفت و مرا در بيابان گمراهى در برابر خشم تو تنها رها گردانيد و بر آستان عقوبتت به حالتى درافكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.