فراز 15 از دعای 32 ( طلب آمرزش الهی )

بارى اين است مقام (و حال و روزگار) كسى كه به درگاه تو پناه مى‌آورد و اين است محل (و مرتبه) كسى كه حضورت (به گناه و خطاى خود) اقرار و اعتراف مى‌كند اى خدا پس (كرم كن و) فضل و رحمت واسعت را (كه همه كس را فرا گرفته) از من هم دريغ مدار و رشته‌ى عفو و بخششت را كه بر همه رسا (و جميع گنهكاران را شامل) است بر من كوتاه مگردان و مرا محرومترين بنده‌اى كه به درگاهت به توبه و ندامت باز آمده قرار مده و نااميدتر كسى كه به اميدوارى بر تو وارد شده مگردان (يعنى چنانكه عفو و رحمتت بر تمام توبه‌كنندگان و اميدواران شامل است شامل حال من هم بگردان از آن رحمت واسعه كه عالمى را شامل است محرومم مساز) و مغفرت و آمرزشت را شامل حالم ساز كه همانا تو بهترين آمرزندگانى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.