اين جايگاه پناه به تو و جاى اقرار در نزد توست؛ پس فضل خود را از من دريغ مكن و بخششت را از من قطع منما. مبادا كه من از زمرهى بىبهرهترين بندگان توبهكار و نااميدترين افرادى كه به خوان نعمتت نشستهاند، باشم؛ مرا ببخش و بيامرز كه تو بهترين آمرزندگانى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.