و هيچ نافلهاى درخور اعتبار و قابل شمار ندارم كه آن را وسيلهى تقرب خود قرار دهم. با آنكه بسيارى از آداب شروط فرائض تو را به غفلت سپردهام، و از بسيارى پايگاههاى حدود تو تجاوز كردهام، و به هتك حرمتها و ارتكاب گناهان بزرگى پيوستهام كه تنها عافيت تو در برابر رسواييهايش حافظ و ساتر من بوده است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.