بارالها، كسى در پيشگاهت ايستاده كه از كارهاى خويش شرمسار، بر خود خشم گرفته و از تو راضى و خشنود است، با دلى خاشع، گردنى كج و پشتى خم شده از بار گناه در پيشگاه تو در ميان بيم و اميد برپا ايستاده و با تو روبهرو شده است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.