فراز 19 از دعای 32 ( بیم و امید الهی )

پس اين مقام بنده‌ى توست، كه درباره‌ى خويش از تو شرمسار و بر جان خود، سخت خشمگين است، و از اين همه لطف و مهر تو راضى و خشنود. پس با تو روياروى شده است، با دلى شكسته و ترسان، و گردنى فروافكنده، و پشتى گران‌بار از خطاها، بر سر دو راهى بيم و اميد ايستاده است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.