فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

و سزاوارتر از تو كسى را نيافته‌ام كه دل در وى بندم يا از وى بترسم يا بپرهيزم. اى پروردگار من! آنچه را كه بدان اميد بسته‌ام به من عطا كن و از آنچه بيم زده‌ام مرا ايمن گردان و صله‌ى رحمت خود را بهره‌ام فرماى، كه تو گرامى‌ترين كسى مى‌باشى كه از او چشم مسئلت دارند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.