فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

تو آن مايه‌ى اميد باشى كه مانند و مثالى ندارى. تو آن خداى غالب و قاهر هستى كه سزاوارى از غضب و سطوت تو هراسان باشم... پس به من اى پروردگار من خط امانى عطا فرماى تا جان بى‌آرامم آرام بگيرد و از درياى رحمت خويش موجى به من انداز تا در پناه رحمت تو از بيم تو ايمن بمانم. اى اكرم المسئولين! اگر كف سئوال خود را به درگاه تو برندارم آن كدام درگاه است كه شايسته‌ى سئوال من باشد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.