فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

و تويى شايسته‌ترين كسى كه به او اميد داشته و سزاوارترين كسى كه بايد از او بترسد و بپرهيزد. پس بار پروردگارا، آنچه اميد دارم به من عطا كن و از آنچه مى‌ترسم، حفظم نما، و با رحمت خود به من بازگرد، زيرا تو بهترين درخواست شدگانى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.