فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

و تو شايسته‌ترين كسى هستى كه مى‌توان به او اميدوار بود و سزاوارترين كسى كه بايد از او ترسيد و هراس داشت. پس اى خداى من، آنچه را كه از تو اميد دارم به من عطا فرما و از آنچه در بيم و هراسم مرا ايمنى بخش و صله و جايزه‌ى رحمتت را به من مرحمت فرما كه تو كريم‌ترين كسى هستى كه دست نياز به سوى او برند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.