فراز 22 از دعای 32 ( اعتماد و اطمینان به خداوند )

زيرا از رازدارى آنان خاطرم اطمينان نداشت، و در عين حال نيكو مى‌دانستم كه تو بر پيدا و پنهان من آگهى دارى و كردار مرا از وراى حجابها و حصارها آشكارا مى‌بينى ولى خاطرم از رازدارى تو اطمينان داشت. من از رازدارى و خطاپوشى و عفو و اغماض تو اطمينان داشتم، از مغفرت و مرحمت تو ضميرم آسوده بود. آرى اى خداى بزرگ تو از كائنات شايسته‌ترى كه راز بپذيرى و امانت نگاه بدارى و بيامرزى و ببخشى و ببخشائى. بدانكس كه دست دريوزگى به آستانه‌ات پيش آورد عطا كنى و بر آنكس كه با روى سياه و موى سپيد از تو رحمت خواهد ترحم فرمائى. اينك دست دريوزگى من به درگاه تو و اينك روى سياه و موى سپيد من در پيشگاه تو.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.