تا آنجا كه محتاج روزى گشتم و از يارى رساندن تو به وسيله كرمت بىنياز نبودم و از اضافات خوردنى و آشاميدنى مادرم كه مرا در شكم او جاى دادى و در انتهاى بچه دانش قرارم دادى تغذيهام كردى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.